Wszystko o spawaniu płomieniowym

Spawanie płomieniowe ma wiele zalet. Nadaje się zarówno do użytku profesjonalnego jak i osobistego. Palnik stał się przydatnym narzędziem osób prywatnych, umożliwiającym przeprowadzanie wszelkiego rodzaju napraw. Poniżej przedstawiamy charakterystykę spawania płomieniowego.

Różne rodzaje wykorzystania płomienia do spawania

Poszczególne procesy spawania płomieniowego dzielą się na dwie kategorie:

1. spawanie autogeniczne lub spawanie oksyacetylenowe, wymagające temperatury od 1400 do 1500°C i użycia dwóch gazów;
2. spawanie heterogeniczne lub lutowanie, które dzieli się na trzy kategorie, wykorzystujące tylko jeden gaz:
   • lutowanie miękkie, z temperaturą poniżej 400°C;
   • lutowanie twarde do 700°C;
   • spawanie-lutowanie powyżej 900°C.

Przygotowanie metali przed spawaniem płomieniowym

Przygotowanie elementów do spawania jest kluczowe dla powodzenia prac. Wszystkie zanieczyszczenia należy wyczyścić i usunąć, tak by nie pozostały tłuste pozostałości.

Dodatkowo każda część powinna być przygotowana za pomocą materiału ściernego, takiego jak płótno szmerglowe, wełna stalowa lub skrobak. W ten sposób powstają mikrorowki w metalu, dzięki czemu:

1. w przypadku spawania autogenicznego metal łączonych części po stopieniu przeplata się wydajniej i głębiej;
2. w przypadku spawania heterogenicznego metal wypełniający rozszerza się poprzez działanie kapilarne w rowkach i poszerza zakres działania spoiny.

W każdym przypadku należy zapewnić odpowiednią ilość czasu na ostygnięcie złącza, aby mieć pewność co do jego solidności.

Różne rodzaje spawania płomieniowego

1. Spawanie autogeniczne

W spawaniu autogenicznym wykorzystuje się dwa gazy: tlen jako utleniacz i acetylen jako paliwo. Służy do spawania dwóch części z tego samego metalu lub dwóch metali o tych samych właściwościach fizycznych, np. tej samej temperaturze topnienia.

Spawanie autogeniczne nie wymaga zwykle użycia metalu wypełniającego. Uzyskuje się je poprzez ogrzewanie obu części płomieniem palnika, aż temperatura stanie się wystarczająco wysoka, by stopić metale i połączyć je.

Bez użycia metalu wypełniającego można obrabiać cienkie części, nie powodując deformacji przez zastosowanie dodatkowego materiału. Jeśli jednak właściwości obu części są zbyt różne, można zastosować metal wypełniający, który wyrówna różnice i wzmocni spoinę. Wypełniacz zalecany jest również do wzmocnienia spoiny, która musi wykazywać się wyższą niż przeciętna wytrzymałością. Wybór wypełniacza zależy od metali wyjściowych, które mają być spawane, a także od przeznaczenia spawanej części.

2. Spawanie heterogeniczne

Spawanie heterogeniczne z użyciem tylko jednego gazu nazywa się lutowaniem. Proces ten polega na łączeniu dwóch części, które mogą być z tego samego metalu lub z dwóch różnych metali. Nie są one stopione, ale uszczelnione przez metal wypełniający, który jest stopiony i przenika obie części poprzez działanie kapilarne. Głównymi gazami używanymi do spawania płomieniowego są propan i butan.

Aby uzyskać spoinę heterogeniczną dobrej jakości, należy umieścić kroplę metalu wypełniającego na połączeniu dwóch spawanych części. Odstępy muszą być równoważne. Aby obliczyć odległość między każdą kroplą, należy pomnożyć grubość metalu przez 20.

Kroplę wypełniacza należy podgrzać, aż się rozpłynie (zwilży).